Zitting geschorst
Bram Casier z'n pleidooi zit erop. De zitting wordt geschorst. Maandag worden de pleidooien verdergezet.
"Waarom hebben ze papa dood gedaan?"
"Het dochtertje van Mihael heeft vragen", stelt meester Casier. "Ze heeft een boekje waar ze deze in opschrijft. Ik heb het deze week gekregen. Eerlijk gezegd: er staan vragen in waar ik niet snel een antwoord op weet. "Waarom hebben ze papa dood gedaan?", bijvoorbeeld. Ik weet eigenlijk niet wat ik daar ooit op ga kunnen antwoorden. Eén ding is zeker: dit was een totaal nutteloos overlijden."
"Mihael zat in de tang"
Ook voor meester Casier is de kwalificatie van moord overduidelijk bewezen. "Ze zijn met drie in de richting van die caravan gegaan en hadden duidelijk nog een eitje te pellen met Mihael. Ze waren het beu dat hij gestolen had. Samen zijn ze binnen gegaan en hebben ze de bovenhand genomen op Mihael. Hij had geen enkele kans meer om te vertrekken. De beschuldigden hebben er samen voor gezorgd dat hij in de tang zat."
En Romuald? Het is precies het sprookje van het schaap en de twee boze wolven. Maar sprookjes zijn niet echt. Hij is niet tussengekomen. En schrik? Niemand heeft dat gezien. Angstig was hij niet. Het was leuk tussen hen. Ze konden lachen. Ze hadden een leuke namiddag gehad."
Casier stelt de vraag waarvoor een jurylid vorige week nog werd weggestuurd. "Waarom zou je nu een lijk gaan verbergen of dat organiseren als je niet verantwoordelijk bent voor die moord? Ik heb hier op die vraag nog geen antwoord gekregen."
Sinterklaas
Opvallend genoeg was de link op dit proces nog niet gemaakt: Mihael Parrent werd vermoord op sinterklaasdag. "Voor zijn dochtertje is Sinterklaas niet meer wat het zou moeten zijn", stelt Casier. "Ze zit met vragen die ze maar zelden onder woorden kan brengen. Maar de belangrijkste is: "Hoe laat is de moord op mijn papa gebeurd?" Gewoon omdat ze schrik heeft dat het uur dat ze een cadeautje krijgt, dat van de moord zou zijn."
"Wat een koele bedoening"
"Wat een koele bedoening was dat hier", gaat Casier verder. "Wat een totaal gebrek aan oprechte emotie. Heeft u spijt gehoord? En hebt u erop gelet hoe men zat te kijken naar de foto's van het lijk? Geamuseerd. Precies alsof er een meesterwerkje gepresenteerd werd. De koning van dat alles was Deltrude. Die man is er meesterlijk in geslaagd om maximaal uit de schijnwerpers te blijven. We zouden bijna vergeten dat hij diegene was die met een broodmes de keel heeft overgesneden."
"Mihael gaf kleur aan de mensen rondom hem"
Casier vraagt om Mihael Parrent niet te marginaliseren. "Hij was wel degelijk een man met een waarde. Een man die in moeilijke omstandigheden heeft geleefd en moeilijkheden had in het leven. Maar ook een man die kleur gegeven heeft aan de mensen rondom hem. We moeten stilstaan bij wie die man was en hoe mooi hij kon zijn."
Laatste pleidooi van de dag
De zitting wordt hernomen. Meester Casier begint aan z'n pleidooi.
Korte pauze
Het pleidooi van Pieterjan Dens zit erop. Na een korte pauze is het straks de beurt aan Bram Casier. Hij treedt op voor de ex-partner van Mihael Parrent en hun dochtertje.
"Schuldig aan moord"
Volgens de burgerlijke partij zijn alledrie de beschuldigden schuldig aan moord. "Men is met maar één doel naar caravan 116 gegaan. Men heeft de tijd genomen om Mihael Parrent op een beestachtige manier te bewerken. Op een manier waarvan ieder mens weet dat dat de dood tot gevolg heeft. Welke pijnen Mihael moet doorstaan hebben... Ik wil het mij niet inbeelden."
Ook de lijkverberging staat volgens meester Dens vast in hoofde van de drie beschuldigden. "Het lichaam moest weg. Dat is duidelijk. Maar men wil niet zeggen waar."
"Hij was beredeneerd bezig"
Volgens Dens wist Romuald Verburgh heel goed waar hij mee bezig was. "Verburgh had in de Seat Ibiza een rugzak met propere kledij bij. Hij was van kleren veranderd. Dan heb je geen schrik. Die man was beredeneerd bezig. Hij had alles op een rijtje. Oproepen van gsm's werden gewist: van zijn partner, z'n vriend en vader. Romuald Verburgh wist maar al te goed waar hij mee bezig was. Hij was betrokken bij de feiten en was mede de oorzaak van de moord op Mihael Parrent. Ik wil hem in naam van de broer en ouders van Mihael één iets vragen: als je nog iets te zeggen hebt, is het nu het moment!"
Thaibokser
Romuald Verburgh ontkent dat hij slagen uitdeelde aan Mihael Parrent. Meester Dens probeert het tegendeel aan te tonen. "Butera verklaarde dat Verburgh en Deltrude beiden hebben geslagen. Toen ze klaar waren, was het slachtoffer buiten bewustzijn. Hij vertelde dat Verburgh twee vuistslagen gaf en een trap met het scheenbeen. Wel, dat is een 'high kick'. Als je die techniek beheerst, kan je uw tegenstander met één trap uitschakelen. Een vriend verklaarde hier dat Romuald een geoefend bokser was. En zijn stiefmama verklaarde zelfs dat hij aan thaiboksen deed. Verburgh is destijds ook veroordeeld voor slagen en verwondingen aan z'n partner. Ook bij die feiten schopte hij z'n vriendin met z'n scheenbeen. In 2010 had hij de techniek al goed onder de knie."
"Dat Deltrude en Butera hem op dit proces misschien willen meetrekken? Neen. Deltrude zei in 2018 al tegen z'n zus dat ze alledrie slagen hebben uitgedeeld. En ook tegen de gerechtspsychiater verklaarde hij eerder al dat ook Verburgh geslagen had."
"Geen spijt van de feiten"
Meester Dens staat vervolgens stil bij de rol van Julien Butera. "Bij hem was er nog minder schuldbesef. Hij beriep zich aanvankelijk op z'n zwijgrecht. In z'n verklaring van 20 december 2017 gaf hij toe dat hij vuistslagen gaf aan Mihael en hem prikte met een vleesspies. Later in een nieuw verhoor verklaarde hij ook dat hij met potten heeft geslagen en gepoogd heeft om met de oplaadkabel van een gsm Mihael vast te binden. Is dat de man met het groot rechtvaardigheidsgevoel en de man die voor anderen in de bres zou springen? Nee. Men heeft geen spijt over de feiten, maar wel spijt dat men hier zit."
"Deltrude is geen mak lammetje, maar een slachter"
Alain Deltrude gaf in z'n eerste verklaring aan dat hij in caravan 116 toekwam en Mihael meteen een vuistslag in z'n gezicht gaf. "In totaal gaf hij een tiental vuistslagen op z'n gezicht en in z'n buik. Mihael was er volgens hem slecht aan toe. Z'n hoofd was opgezwollen en er spoot bloed op het tapijt. 'Ik heb er spijt van', verklaarde hij. Maar dan kwam het hallucinante: 'Ik moest hem in de tuin begraven hebben en er zou niemand meer over gesproken hebben'. Dat was zijn schuldbesef... Daarna is hij in de keuken een mes gaan halen en heeft hij Mihael de keel overgesneden. Mijnheer Deltrude is geen mak lammetje. Hij is op 6 december 2017 tekeer gegaan als een slachter."
"32 snijwonden, 31 steekwonden en 17 schrammen"
De advocaat van de broer en ouders van het slachtoffer staat stil bij de ernst van het gebruikte geweld. "Het was een 'topcase qua geweld' volgens dokter Van Parys. En dat is een man die al jaar en dag autopsies uitvoert. Mihael Parrent had tientallen snij- en steekwonden over z'n ganse lichaam. Ik heb ze geteld: 32 snijwonden, 17 schrammen en 31 steekwonden. Beide slagaders in z'n hals waren doorgesneden. Er werd een volledige transsectie van de keelstructuren vastgesteld. Tot op het bot. Maar dat was blijkbaar nog niet genoeg. Want voorafgaandelijk werd herhaaldelijk stomp en traumatisch geweld toegebracht ter hoogte van het aangezicht en de thorax. En na de dood vond een verbrandingspoging aan de geslachtsdelen plaats."
Motief?
Meester Dens staat ook even stil bij het motief. "Het vermeende motief", benadrukt hij. "Want Mihael kan het nooit meer navertellen. Men zegt echter dat hij enkele keren eten, medicatie en geld gestolen heeft. En dat hij Alain zou beschuldigd hebben van pedofilie."
"Dat moet daar de waanzin geweest zijn"
De inspecteur die vijf jaar geleden als eerste caravan 116 binnenging, legde afgelopen week een emotionele getuigenis af. Hij was nog steeds danig onder de indruk van wat hij die avond te zien kreeg. "Hij ging binnen en zag overal op de vloer bloed liggen. In de badkamer stond een bad dat voor de helft gevuld was met bloed. Het douchegordijn en de vloer? Beklad met bloed. De inspecteur ging naar buiten en zag daar Julien Butera op de grond liggen. Zijn sokken waren doordrenkt met bloed en aan de onderzijde hingen nog menselijke resten. Dat moet daar de waanzin geweest zijn. En toch ontbreekt het de beschuldigden aan schuldbesef."
Helaasheid der dingen
"Mihael Parrent kwam uit een gezin waar niets ontbrak", steekt meester Dens van wal. "Jammer genoeg is hij toch ontspoord. Alle behandelingen leverden jammer genoeg niets op. Mihael vergleed telkens opnieuw in z'n oude gewoontes. Eén iets heeft wel z'n leven veranderd: de geboorte van z'n dochtertje in 2011. Dat was z'n oogappel. Maar hoe gek het ook mag klinken, Mihael kon dat niet aan. Hij nam terug de vlucht in dat destructieve gedrag. Dat verhaal doet me denken aan de 'Helaasheid der dingen'."
"Hoe verdomd moeilijk moet het zijn om afscheid te nemen van een destructieve omgeving met drank, medicatie en drugs? Hoe moeilijk moet het zijn om aan die lokroep te weerstaan? Jammer genoeg is het die lokroep die hem op 6 december 2017 het leven heeft gekost. Die dag is hij op een beestachtige manier om het leven gekomen."
Start pleidooien
De zitting wordt hernomen. De pleidooien gaan van start. Voor de burgerlijke partijen neemt Pieterjan Dens als eerste het woord. Hij is de advocaat van de broer en ouders van Mihael Parrent (37).
Vandaag al pleidooien
Pieterjan Dens en Bram Casier geven aan dat ze voorbereid waren om te pleiten. De voorzitter last twintig minuten pauze in. Daarna wordt er gepleit.
Getuigenverhoren afgelopen
De getuigenverhoren zijn afgelopen. De voorzitter vraagt aan de advocaten van de burgerlijke partijen of ze het nog zien zitten om vandaag hun pleidooi te houden.
Zitting hernomen
De zitting gaat opnieuw van start. Vooraleer de pleidooien van start gaan, worden nog de drie politiemannen gehoord die de moraliteit van de beschuldigden onderzochten.
Middagpauze
Het is tijd voor een middagpauze. De voorzitter schorst de zitting.
"Het is onmogelijk dat Romuald die feiten heeft gepleegd"
Baptiste B. is al 20 jaar bevriend met Romuald Verburgh. "Wat mijn reactie was op de feiten? Ik was gechoqueerd, overweldigd en verrast. Ik kon het niet geloven. Ik ken hem zo niet. Ik weet gewoon dat het onmogelijk is."
"Heeft hij u verteld over de feiten?", vraagt voorzitter Bart Meganck. "Ik heb het dossier gelezen", verrast B. "De kopie die Romuald me gegeven heeft. Zo'n 300 pagina's. Zelf heeft hij me gezegd dat hij opgesloten was in een kamer."
Voorzitter: "Hebt u Romuald ooit agressief gezien?"
Baptiste B.: "Eén keer. Dat was om me te beschermen. Een man had verkeerd gekeken naar mijn vriendin. Toen kreeg ik een glasscherf in mijn gezicht. Die man wilde op me slaan. Romuald is tussengekomen om me te verdedigen."
Voorzitter: "Bent u daarvoor veroordeeld?"
Baptiste B.: "Ik weet het niet."
Voorzitter: "U hebt dat verklaard."
Baptiste B.: "Ik ben daarvoor niet naar de gevangenis gemoeten."
"Romuald heeft de beste keuze gemaakt"
Een vriend van Romuald Verburgh legt een opvallende getuigenis af. "Ik zou misschien ook geholpen hebben met het verbergen van dat lijk", laat hij zich eerst ontvallen. Om daarna het gedrag van Verburgh goed te praten. "Romuald heeft de beste keuze gemaakt door een advocate op te bellen in plaats van de politie. Het was een keuze: ofwel vrienden aangeven ofwel de politie bellen en je vrienden in de steek laten. Dat was Romuald z'n wil niet, he."
Andere ex-vriendin afwezig
Natasja, de andere ex-vriendin van Verburgh waarvan al sprake was, is niet aanwezig in het assisenhof. Haar verklaring wordt voorgelezen door de voorzitter.
"Hij is niet in staat om te moorden"
Ondanks de vele slagen die Tamara kreeg, heeft ze nog positieve woorden over voor de vader van haar kinderen. "Ik denk niet dat hij daartoe in staat is", zegt ze over de feiten. "Na onze relatiebreuk heb ik Romuald nog veel gezien. Nu loopt het beter dan vroeger. Hij heeft therapie gevolgd en geeft een andere indruk. Ik kan veel beter met hem praten dan ten tijde van onze relatie. Romuald is positief veranderd. Hij is liever en braver geworden."
Driehoeksverhouding
Echt respectvol tegenover vrouwen was Verburgh allerminst tijdens z'n relatie met Tamara. "Hij had twee jaar een relatie met Natasja (de volgende getuige, red.), terwijl wij nog samen waren", zegt ze. "Hij wilde een driehoeksverhouding. Natasja wilde dat en ik moest dat dus ook maar snappen. Ik kon dat echter niet. Eén keer hebben we met drie seks gehad. Ik werd verplicht om mee te doen. Anders kreeg ik slaag."
Ex-vriendin kreeg geregeld klappen
De 36-jarige Tamara had zeven jaar een relatie met Romuald Verburgh. Samen hebben ze drie kinderen. "Onze relatie was er één met veel ups en downs", zegt ze. "Het ging op zich wel goed, maar hij was steeds onder invloed. Hij moest elke dag zijn weed hebben. En als hij er geen had, moest ik kijken voor geld. Deed ik dat niet, dan kreeg ik een slag in m'n gezicht. Ik heb geregeld slagen gehad. Ik kreeg slagen met stokken of met een hondenleiband en ben ook verschillende keren gewurgd geweest. In onze kelder lag een matras. Soms sloot hij me daarin op."
Tamara liep verschillende keren weg van Verburgh, maar keerde altijd terug. "Uit schrik", vertelt ze daarover. "Op een bepaald moment legde ik klacht neer. Romuald heeft dan een jaar gevangenisstraf gekregen. Sindsdien is hij helemaal anders. We komen nu overeen. Ook tegenover de kinderen."
"Romuald is heel gevoelig"
Aurélie, de halfzus van Romuald Verburgh, omschrijft hem als een gevoelig persoon. "In augustus 2018 was zijn vriendin bij ons, als Romuald vanuit de gevangenis belde. Hij begon te wenen toen hij mijn stem hoorde. Hij is heel gevoelig. We lijken wat op elkaar op dat vlak."
De voorzitter vraagt de vrouw naar de feiten. "Ik was gechoqueerd toen ik alles vernam", zegt ze. "Ik denk niet dat hij in staat is om een mens te doden."
Dankwoordje Verburgh
Romuald Verburgh had een vertrouwensband met zijn maatschappelijk werker. Filip De Reuse, één van zijn advocaten, neemt het woord in naam van zijn cliënt. "Romuald zal het op dat ene moment in uw bureau niet zo bedoeld hebben", klinkt het. "Hij zal wellicht onder invloed geweest zijn. Hij wil u echter oprecht bedanken voor alles wat u voor hem gedaan hebt."
Tentje op domein De Schorre
Geert Lowyck leerde Romuald Verburgh in 2005 kennen als toenmalig maatschappelijk werker bij het OCMW in Oostende. Verburgh en z'n toenmalige vriendin leefden in die periode een tijdje op straat. "Ze verbleven in een tentje op recreatiedomein De Schorre", vertelt Lowyck. "Ik heb gezorgd voor een leefloon en deftig onderdak."
De getuige had een dubbel gevoel bij Romuald. "Enerzijds zag ik z'n positieve kanten, maar anderzijds was ik op mijn hoede. Romuald en z'n toenmalige vriendin zaten bij mij in budgetbeheer. Hij was toen een jonge twintiger. Op een bepaald moment was het leefgeld op. Romuald is toen naar mijn bureau gekomen. Hij stelde zich vrij bedreigend op om toch leefgeld te kunnen krijgen. Dat was echter niet meer mogelijk. Romuald wilde niet weggaan uit mijn kantoor. Ik heb toen mijn leidinggevende erbij geroepen met behulp van de alarmknop. Daarna is hij vertrokken."
"Bruno zou de zaken regelen zoals vroeger"
Na de moord belde Romuald Verburgh Kelly D. en Bruno C. op om het lijk mee te helpen verbergen. Aan de telefoon zou Romuald aan z'n vader gezegd hebben dat Bruno de zaken zou regelen "zoals vroeger". Eddy Cochez, één van de advocaten van Julien Butera, vraagt de getuige naar die uitspraak.
Cochez: "Wat betekent dat?"
Roland: "Ik heb ooit eens de koffer van Kelly zien openstaan. Op dat moment was er een grote geluidsbox in aanwezig om naar muziek te luisteren. Tijdens de rit naar Middelkerke was die geluidsbox niet meer aanwezig. Bruno had gereedschap mee om te snijden ofzo. Dat was zoals vroeger. Geen papier, geen getuigen."
Cochez: "Wat moest er dan gesneden worden?"
Roland: "Dat weet ik niet. Was het het slachtoffer of waren het zakken... Geen idee."
Cochez: "Wilde men het slachtoffer dan versnijden?"
Roland: "Dat weet ik niet. Ik weet enkel dat ze vertrokken zijn met het slachtoffer."
Telefoontje na de feiten
Romuald Verburgh belde z'n vader op na de moord op camping Marva III. "Hij brulde dat hij geen moordenaar was, geen crimineel", zegt Roland. "Het duurde enkele minuten voor ik hem begreep. Hij slaagde er niet in om zich in woorden uit te drukken. Romuald vertelde dat op de camping in Middelkerke iets ernstig was gebeurd. Dat er in de caravan een enorme agressiviteit heerste naar een persoon toe. Romuald legde uit dat hij wilde tussenkomen, maar een messteek in de hand kreeg. En dat hij was opgesloten in de slaapkamer."
Romuald vertelde vervolgens aan de telefoon dat Julien en Alain het slachtoffer begonnen neer te steken. "Met een verschrikkelijke agressiviteit. Als de feiten voorbij waren, is Romuald uit de slaapkamer gelaten en heeft hij de caravan kunnen verlaten. Ik heb verschillende keren gezegd dat hij naar de politie moest gaan om te getuigen over wat er gebeurd was. Romuald had echter veel angst, want hij was verschillende keren bedreigd. Ze zouden z'n vrouw en dochter vermoorden als hij zou praten."
"Romuald werd gemarteld door z'n moeder"
De eerste getuigen van de dag zijn de vader en stiefmoeder van Romuald Verburgh. "Romuald had een alcoholverslaafde moeder, die zeer agressief was", vertelt Roland Verburgh. "Al van kleinsaf aan zorgde ze niet voor hem en nam ze hem niet in haar armen. Hoewel ik werkte, nam ik de rollen van vader en moeder op mij. Ik moest Romuald zoveel mogelijk beschermen. Hij werd veel gemarteld door z'n eigen moeder. Romuald heeft een groot hart. Zijn fout is echter dat hij altijd z'n vrienden wilde beschermen. Dat is ook de reden waarom ik hier vandaag aanwezig ben."
Na hun verhuis naar Oostende begon het karakter van Romuald volgens z'n vader te veranderen. "De nonkel van Romuald woonde daar al en is m'n zoon beginnen wegtrekken van mij. Hij leerde hem om zich nooit te laten doen op school. Via z'n nonkel is de agressiviteit bij Romuald gegroeid. Mijn zoon is toen geplaatst door de jeugdrechter. Op vandaag hebben we opnieuw een nauwe relatie. Ik ben er trots op."
Laatste getuigen
De zitting gaat zo meteen van start. Deze voormiddag komen de vrienden en kennissen van Romuald Verburgh (35) nog getuigen. Na de middagpauze houden Pieterjan Dens en Bram Casier vervolgens hun pleidooien als advocaten van de burgerlijke partijen.