Einde van de eerste dag
Daarmee is de eerste dag van het assisenproces tegen Stephaan Du Lion ten einde. Zoals verwacht heeft Du Lion niet bijster veel nieuws verteld over de moorden en was het meest frequente antwoord op de vragen van voorzitter Thys: 'Daar kan ik niet op antwoorden.'
Maandag, vanaf 9 uur, gaat de zitting verder. Dan komt onder meer onderzoeksrechter Van Santvliet aan bod die het onderzoek naar de moorden verder uit de doeken zal doen.
"Een maand na de moord op Eve kwam de politie bij mij. Ik dacht dat ik werd opgepakt."
De voorzitter gaat nog even door op het geval van Eve Poppe.
Voorzitter: "Haar bovenlichaam was naakt, omhoog geschoven tot boven haar borsten. De steekverwondingen gaan echter door de kledij. Dat wijst erop dat haar bovenlichaam ontbloot is nadat de messteken zijn toegebracht. Hebt u daar een verklaring voor?"
Du Lion: "Neen."
Voorzitter: "Ik vraag me namelijk af wat de volgorde was van al die handelingen. Weet u daar iets over?"
Du Lion: "Nee, niets meer."
Voorzitter: "Dus u heeft nog een herinnering aan de wurghandeling, maar over het mes weet u niets? Was er ooit iemand bij u toen er feiten gepleegd werden?"
Du Lion: "Neen, nooit."
Voorzitter: "Wat hebt u na de feiten gedaan?"
Du Lion: "Ik ben naar huis gereden."
Voorzitter: "Een maand later is de politie bij u geweest. Wat dacht u toen?"
Du Lion: "Ik dacht dat ik werd opgepakt. Maar dat gebeurde niet."
Voorzitter: "Uw partner Christel is toen ook verhoord. Zij heeft toen verklaard dat u normaliter na het avondmaal altijd thuisbleef, maar dat u op vrijdagen, zoals de dag van de moord, vaak op café zat. Was u toen ook op café?"
Du Lion: "Dat weet ik niet meer."
"Ik heb seks gehad met Eve Poppe ter compensatie van de 3.000 frank die ze mij nog verschuldigd was"
© RV — Eve Poppe En dan zijn we aangekomen bij het laatste slachtoffer, Eve Poppe. Tussen de moord op haar en die van het derde slachtoffer Maria zit zo'n drie jaar. Opvallend.
Du Lion: "Ze had nog een achterstallige schuld bij mij. Ik wilde die bij haar gaan innen. Het ging om 3.000 Bfr. Ze kwam me tegen in de straat waar ik werkte en ze sprak me aan. Ze gaf me haar nummer en adres. Het ging om een schuld aan mij persoonlijk."
Voorzitter: "Wat gebeurde er toen u bij haar was?"
Du Lion: "We hebben eerst aan tafel gezeten en een glas water gedronken. Dan zijn we in de slaapkamer gehad en volgens mij hebben we toen seks gehad als compensatie voor die 3.000 Bfr."
Voorzitter: "Van wie kwam dat voorstel?"
Du Lion: "Van ons beiden."
Voorzitter: "Maar ze had wel degelijk 3.000 Bfr. Die zijn gevonden in haar jas op de plaats delict. Van wie kwam dat voorstel dan? Dat moet van iemand eerst gekomen zijn."
Du Lion: "Dat weet ik niet meer."
Voorzitter: "Gebeurde dat nog met andere klanten?"
Du Lion: "Neen."
Voorzitter: "Er is dus seks geweest, volgens u met wederzijdse toestemming, in de slaapkamer. Met een condoom?"
Du Lion: "Ja."
Voorzitter: "Hoe verliep dat?"
Du Lion: "Normaal. Wat er na afloop gebeurde weet ik niet meer. Daar stopt mijn herinnering."
Voorzitter: "En wat dan met al die letsels die zijn vastgesteld?"
Du Lion: "Ik denk nog te weten dat ik haar gewurgd heb. Na de seks dan wel."
Voorzitter: "Waarom? Want ik zou denken: eens dat u die seks gehad hebt, is uw initiële prikkel bevredigd, toch? En welke prikkel leidt dan tot het toebrengen van die messteken?"
Du Lion: "Daar kan ik ook niet meer op antwoorden."
"Mevrouw van den Reeck had blijkbaar specifiek naar u gevraagd omdat u blijkbaar de ramen enorm goed waste. Had u al eens seks gehad met haar?"
Voorzitter: "Mevrouw van den Reeck had blijkbaar specifiek naar u gevraagd omdat u blijkbaar de ramen enorm goed waste. Had u al eens seks gehad met haar?"
Du Lion: "Neen."
Voorzitter: "De onderzoeksrechter confronteerde u tijdens het verhoor met het feit dat de moord gepleegd werd met een krultang en toen zei u dat niet meer te weten. Nu weet u het wel."
Du Lion: "Ja, dat klopt. Ik weet alleen niet meer hoe ik eraan kwam."
Voorzitter: "U weet dus niet wat de aanleiding was van die prikkel?"
"U spreekt over een seksuele prikkel, maar Maria van den Reeck was niet verkracht. Waar was die seks dan?"
Dan is het de beurt aan Maria van den Reeck. Zij was een klant van het bedrijf waar Du Lion destijds ramen voor waste.
Du Lion: "Ik poetste de ramen langs buiten. De binnenzijde deed ik ook, maar voor eigen factuur. Bij haar ben ik ook geprikkeld geraakt. Dat kwam door de fantasieën die ik had.
Voorzitter: "Wat was de aanleiding voor die fantasieën?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden. Ik weet wel nog dat ik haar gewurgd heb met een krultang."
Voorzitter: "Maar weet u dat uit het dossier of herinnert u het zich nog?"
Du Lion: "Ik herinner het me nog. Ik dacht dat ik dat in de hal gedaan had."
Voorzitter: "Die krultang was niet uw standaarduitrusting als glazenwasser, neem ik aan?"
Du Lion: "Neen, ik weet niet meer waar die vandaan kwam."
Voorzitter: "Stond ze rechtop toen u haar wurgde?"
Du Lion: "Ja."
Voorzitter: "Ook bij haar was een knoop gelegd. Waarom?"
Du Lion: "Weet ik niet."
Voorzitter: "Ze had haar kleren nog aan. Volgens het onderzoek was er geen seksueel contact geweest met haar. Nochtans spreekt u over een seksuele prikkel. Waar was die seks dan? Wilde u dat doen nadat u haar gewurgd had?"
Du Lion: "Neen, er is volgens mij geen seks geweest."
"Ik ben al vier jaar bezig om me alles proberen te herinneren. Met Bogaerts is me dat gelukt omdat ik nog altijd die foto voor me zie"
© VTM nieuws — Lutgarda Bogaerts Voorzitter: "Maar hoe weet u dan dat u Lutgarda gedood hebt, als u zich zo weinig kunt herinneren? Er zat een snelbinder met een knoop om haar nek. U zegt dat gedaan te hebben, maar u weet niet meer hoe, wat of waarom."
Du Lion: "Ik kan het niet met zekerheid zeggen."
Voorzitter: "Er zat een handdoek met een bloedvlek rond het zadel. Hoe belandde haar fiets trouwens in de gracht?"
Du Lion: " Weet ik niet meer."
Voorzitter: "Hoe laat was het toen het gebeurde?"
Du Lion: "Kan ik niet op antwoorden. Ze heeft volgens mij niets tegen me gezegd."
Voorzitter: "Wat hebt u met uw eigen fiets gedaan?"
Du Lion: "Tegen een boom gezet. Dat was een vrij nieuwe fiets. Na de feiten ben ik naar huis gefietst."
Voorzitter: "Dus ook hier kan u eigenlijk, buiten dat ene nieuwe detail, geen bijkomende informatie geven."
Du Lion: "Neen."
Voorzitter: "Wat is nu precies de reden dat u de vuisten in het aangezicht pas nu ter sprake brengt, ondanks dat men u meermaals gevraagd heeft uw verhaal te doen?"
Du Lion: "Weet ik niet, want ik weet het al 7 of 8 maanden."
Voorzitter: "Men vroeg zich af waar die bloeduitstortingen in het gezicht vandaan kwamen. Waarom zegt u het nu pas?"
Du Lion: "Ik ben al vier jaar bezig om me alles proberen te herinneren. Met Bogaerts is me dat gelukt omdat ik nog altijd die foto voor me zie. Ik kon me bijvoorbeeld ook de naam van Sylvester Stallone net niet herinneren. Dat heb ik met namen van andere acteurs ook."
Voorzitter: "U zei dat u niet denkt dat u haar verkracht hebt. Dat is een wat vreemde uitspraak, niet? Waarom zegt u dat?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
"Ik herinnerde me eerst niet dat ik dat gedaan had, maar ik heb haar wel degelijk hard in het gezicht geslagen op het moment dat ze begon te roepen"
Over dan naar de moord op Lutgarda Bogaerts. Du Lion zei eerder dat hij over deze zaak misschien meer zou kunnen vertellen dan hij tot nog toe heeft gedaan.
Du Lion: "Ik was langs het Albertkanaal aan het fietsen. Ik kwam aan in de komen en zag Lutgarda langs de andere kant komen. Ze stopte, ging het bos in en ik ging achter haar aan. Waarschijnlijk deed ik dat om seks te hebben."
Voorzitter: "Dus u wordt daar getriggerd nog vooraleer u haar goed en wel hebt gezien en nog voor u maar één woord met haar hebt gewisseld?"
Du Lion: "Dat klopt. Daarna heb ik mijn fiets tegen de boom gezet, ging ik naar haar toe en ze verschoot. Ze begon ook meteen te roepen."
Voorzitter: "Had zij meteen door dat u slechte bedoelingen had? En hoe maakte ze dat duidelijk?"
Du Lion: "Awel, dat roepen, he."
Voorzitter: "Hoe ver waren jullie het bos in voordat u in contact kwam?"
Du Lion: "Toch al 20 of 30 meter. Het eerste contact wist ik eerst niet meer, maar nu wel. Tijdens het verhoor toonde de onderzoeksrechter foto's van hoe ze geslagen was. Ik herinnerde me eerst niet dat ik dat gedaan had, maar ik heb haar wel degelijk hard in het gezicht geslagen op het moment dat ze begon te roepen."
Voorzitter: "Hebt u haar op de grond geslagen?"
Du Lion: "Ja, dat waren meerdere slagen met de vuist. Dat is alles wat ik me ervan kan herinneren. Vanaf dan weet ik niets meer."
Voorzitter: "Heeft u seks gehad met haar?"
Du Lion: "Nee, dat denk ik niet."
Voorzitter: "Heeft u een verklaring voor de andere verwondingen? De vastgebonden handen, bijvoorbeeld."
Du Lion: "Daar weet ik niets meer van. Ze hebben mij de foto's getoond, maar ik heb er nooit naar gekeken. Ik herinner me niks van seksueel contact."
"Elke man denkt toch om de zoveel tijd aan seks. Dat is toch ook bewezen. Dat is toch normaal?"
Voorzitter: "Kunt u de seksuele prikkel die u voelde toch nog eens beschrijven?"
Du Lion: "Als je getriggered bent door een mooie dame... Elke man denkt toch om de zoveel tijd aan seks. Dat is toch ook bewezen. Dat is toch normaal?"
Voorzitter: "Maar je komt toch een paar keer per dag wel een mooie vrouw tegen? Waarom werd u in die context getriggered?"
Du Lion: "Dat kan ik niet zeggen."
"Elke keer als ik een sirene hoorde, dacht ik dat het voor mij was"
© BELGA — Schets van Jonathan De Cesare van Stephaan Du Lion. Toen hij vaststelde dat Ariane dood was, reed Du Lion naar eigen zeggen naar huis.
Du Lion: "Ik heb inderdaad een zaadlozing gehad. Ik had nooit een condoom bij."
Voorzitter: "Hoe ging het leven dan verder toen u naar huis reed. Want u wist toen toch dat u iemand vermoord had?"
Du Lion: "Dat wist ik inderdaad. Elke keer als ik een sirene hoorde, dacht ik dat het voor mij was."
Voorzitter: "Hebt u daar 25 jaar lang mee geleefd, met die angst?"
Du Lion: "Niet zo lang, nee. Veel drugs en veel alcohol hebben geholpen om het te vergeten."
Voorzitter: "Het leven herneemt zich. Welk gevoel krijgt u dan?"
Du Lion: "Wat heb ik toch gedaan, dacht ik veel."
Voorzitter: "Deed het alarmbellen afgaan om hulp te gaan zoeken?"
Du Lion: "Neen."
"Mijn hoofd is nog altijd... Ik kan er niet op antwoorden. En je moet daar niet mee lachen."
Ondanks de frustratie bij Du Lion gaat de voorzitter hardnekkig verder met de ondervraging.
Voorzitter: "Had u haar al gewurgd toen u haar verkrachtte? Want u hebt daar ooit wel op geantwoord."
Du Lion: "Ook dat weet ik niet zeker."
Voorzitter: "Tijdens uw verhoor met de federale politie zei u dat u haar eerst verkracht had en dan gewurgd."
Du Lion: "Mijn hoofd is nog altijd... Ik kan er niet op antwoorden." Iemand in de zaal lacht kennelijk, want Du Lion zegt plots: "Je moet daar niet mee lachen."
Wel zegt hij nog te weten Ariane Mazijn te hebben gewurgd met het snoer van de zonnebank.
Du Lion: "Ik was op het bed toen ik dat snoer wilde pakken. Ben ervan af gegaan, ik weet niet meer of zij toen nog op bed lag."
Voorzitter: "Wat is het laatste beeld dat u hebt van haar?"
Du Lion: "Van toen ik haar gewurgd heb. Maar ik zie geen beeld voor me."
Voorzitter: "Hoe weet u dan dat u haar gewurgd hebt?"
Du Lion: "Omdat ik me herinner dat ik het snoer heb genomen."
Voorzitter: "Waarom legde u een knoop in dat snoer rond haar nek?"
Geen antwoord.
Voorzitter: "Iemand wurgen neemt tijd in beslag. Al die tijd ben je vlak bij het slachtoffer. U hebt daar geen enkel beeld meer van. En dan zijn er meerdere steekwonden. De wetsdokter zal kunnen bepalen wat de volgorde van die twee handelingen was. Maar u weet er niets meer van?"
Du Lion: "Neen"
"Als ik het niet meer weet, weet ik het niet meer. Ik heb het verdrongen."
Voorzitter: "U vertelt dat u toen panikeerde, zelfs als was er met die handoplegging nog niet veel gebeurd. Ik vraag me af waar die angst van komt, want u had zelf het initiatief genomen. Waarom stopte u niet en ging u niet gewoon weg?"
Du Lion: "Daar kan ik geen antwoord op geven."
Voorzitter: "U herinnert zich als eerste in de slaapkamer het bed. En dan?"
Du Lion: "Daarna heb ik haar verkracht."
Voorzitter: "Heeft ze zich verzet, of onderging ze het gewoon?" - Geen antwoord. - "Heeft zij geholpen uw salopette uit te doen? Neen, had u haar dan met één hand onder controle? Was ze nog bij bewustzijn?"
Du Lion: "Ja, daar ben ik zeker van."
Voorzitter: "We weten dat Ariane verschillende steekwonden had. Wanneer zijn die toegebracht?"
Du Lion: "Dat weet ik niet meer. Ik kan me niet herinneren dat ik steekwonden heb aangebracht."
Voorzitter: "U heeft nog een beeld voor zich waarop zij op het bed ligt. In welke positie zat of lag u dan?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden. Als ik het niet meer weet, weet ik het niet meer. Ik heb het verdrongen."
"U bent toch niet door die aanraking naar het bed geteleporteerd?"
Voorzitter Thys zal de moorden chronologisch overlopen. Te beginnen, dus, bij Ariane Mazijn.
Voorzitter: "Leg eens uit wat er met haar precies gebeurd is."
Du Lion: "Ik was ramen aan het poetsen op de Mechelsesteenweg. Ik weet niet meer op welke verdieping. Mijn emmer water was op. Ik heb aangebeld in het appartementenblok, maar niemand deed open. Eén vrouw deed wel open. Ik ben binnengegaan en ze bood me wat te drinken aan. We babbelden, ze heeft mijn hand aangeraakt en we belandden in de slaapkamer."
Voorzitter: "Hoe ging dat in zijn werk? U bent toch niet door die aanraking naar het bed geteleporteerd?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
Voorzitter: "U vertelde dat u uw hand op die van haar legde en dat u dus het initiatief nam. Waarom deed u dat?"
Du Lion: "Ik weet niet meer waar we over babbelden, maar ik werd afgeleid door, zo dacht ik, een seksueel contact."
Voorzitter: "Liet zij door haar houding uitschijnen dat ze zin had in seks met u?"
Du Lion: "Nee, want ze verschoot."
Voorzitter: "U kende haar niet, vroeg om een emmer water, en zonder dat ze daar aanleiding toe gaf, had u zin in seks. Wat prikkelde u in het bijzonder?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
Voorzitter: "Deed zij iets waardoor ze de indruk gaf dat ze het wel zag zitten?"
Du Lion: "Ik denk het niet, maar ik voelde het zo aan."
"Over Lutgarda Bogaerts kan ik misschien iets meer zeggen"
© Photo News Voorzitter: "U zegt weinig te kunnen vertellen over de feiten, omdat u veel verdrongen heeft. Twee zaken zijn door uzelf aangebracht, namelijk die van Maria van den Reeck en Lutgarda Bogaerts. Kunt u begrijpen dat het voor die families belangrijk is dat ze weten wat er precies gebeurd is? Snapt u dat de antwoorden die u tot nu toe gegeven hebt, voor hen onvoldoende zijn?"
Du Lion: "Dat begrijp ik."
Voorzitter: "Ik zal het verslag van de deskundigen samenvatten. Het komt erop neer dat ze zich vragen stellen bij de amnesie en laten uitschijnen dat u zich misschien meer kunt herinneren, maar dat u ervoor kiest om het voor u te houden. Als dat zo is, onthoudt u de nabestaanden dan geen informatie die voor hen een groot verschil kan maken? Kunt u het licht over de moorden laten branden in plaats van ze te blijven hullen in duisternis?"
Du Lion: "Bij één iemand een klein beetje."
Voorzitter: "Daar zitten 12 mensen die later over u en uw straf zullen moeten oordelen. Ik zeg dat niet als bedreiging, maar ook als een opportuniteit voor u. De opluchting zal voor u misschien groter zijn als u de moed hebt kunnen opbrengen om dingen te vertellen die misschien moeilijk waren. In welke zaak kunt u meer verduidelijking geven?"
Du Lion: "Die van Bogaerts."
"11.188. Zoveel dagen zijn de naasten van Ariane Mazijn al wakker geworden zonder te weten wat er exact met haar gebeurd is"
Het tweede deel van verhoor, over de feiten zelf, begon sterk.
Voorzitter: "Rocky, zegt u dat iets? Wat roept dat bij u op?"
Du Lion: "De films en iemand die ik persoonlijk ken."
Voorzitter: "Ik heb het over de films met Sylvester Stallone. U zag die graag, toch? Wat sprak u zo aan aan hem?"
Du Lion: "De training, de manager en de boksgevechten."
Voorzitter: "Wat vond je van de figuur Rocky Balboa?"
Du Lion: "Goed. Ik ben ook zelf beginnen boksen."
Voorzitter: "Herinnert u zich de film voldoende om het karakter van Rocky te beschrijven? Was dat een vechter die enkel anderen pijn wilden doen en vernederen, of kwam hij er ook positief uit?"
Du Lion: "Het was een positieve figuur."
Voorzitter: "11.188. Zegt u dat iets?"
Du Lion: "Nee. Belastingschuld misschien?"
Voorzitter: "10.830?"
Du Lion: "Nee."
De voorzitter noemt nog twee getallen op. Het zegt Du Lion niet onmiddellijk iets.
Voorzitter: "Het is telkens het aantal dagen dat de burgerlijke partijen opstaan zonder te weten wat er met hun geliefde gebeurd is. 1.580 is het aantal dagen dat u tot op vandaag in de cel zit. Ook wel iets, natuurlijk."
"Waarin verschilde die fantasie dan van degene die u had toen u de moorden pleegde?" - Geen antwoord
Stephaan Du Lion heeft het overduidelijk moeilijk met de niet aflatende stroom vragen van voorzitter Thys over de seksuele fantasieën die hij koestert en de manier waarop hij ze nu, naar eigen zeggen, onder controle zou hebben gekregen. Hij raakt maar moeilijk uit zijn woorden en lijkt ook enigszins geëmotioneerd te zijn.
Voorzitter: "Als de fantasie is 'seks hebben met iemand'... u had een relatie toen u gearresteerd hebt. Waarin verschilde die fantasie dan van degene die u had toen u de moorden pleegde?"
Daarop blijft Du Lion stil voor zich uit kijken.
Voorzitter: "Wilt u zelf nog iets toevoegen aan het hoofdstuk over uw leven in het algemeen?"
Du Lion: "Dat ik veel nadenk en weet dat ik het allemaal niet goed heb gedaan."
Daarop heeft de voorzitter de zitting nogmaals geschorst voor een twintigtal minuten.
"Als ik een prikkel krijg van iemand, verdring ik het. Dat lukt me al sinds 1997."
Voorzitter: "Kunt u de fantasieën die u in de jaren negentig had voor ons beschrijven?"
Du Lion: "Nee, ik kan ze niet benoemen."
Voorzitter: "Gaat u ze dan kunnen herkennen als ze terugkomen?"
Du Lion: "Als ik een prikkel krijg van iemand, verdring ik het. Dat lukt me al sinds 1997."
Voorzitter: "Dat is niet helemaal waar. U had nog een relatie nadien, dus u hebt zich nog laten prikkelen, blijkbaar. U hebt zich niet tot het celibaat gedwongen. Wat verdringt u dan precies?"
Du Lion: "Dat kan ik niet uitleggen."
Voorzitter: "Waar heeft u de klik gemaakt? Wat maakt dan dat u het nu onder controle zou hebben?"
Du Lion: "Ik kan het echt niet uitleggen, sorry."
Voorzitter: "Dan ga ik er niet op aandringen."
"Het baart me zorgen, maar ik weet niet waarom ik die vrouwen vermoord heb"
Voorzitter: "Dan heeft u nog een derde, laatste relatie gehad. Het valt me op bij haar verklaringen dat zij u omschrijft als heel lief en zeer behulpzaam. En ze zegt weinig over fysiek geweld. U speelde wel eens darts en de eigenaar van de dartsclub zei dat u zich soms niet zo fijn opstelde jegens haar, maar uw toenmalige partner spreekt niet over psychische terreur. Hoe kwam het dat het toen beter ging?"
Du Lion: "Ik wilde het nu anders doen. Met Christel zat ik 6 dagen op 7 op café. Bij deze relatie wilde ik mijn leven beteren."
Voorzitter: "Wie is in uw ogen Stephaan Du Lion?"
Du Lion: "Er is een verschil tussen vroeger en nu. Vroeger was ik impulsief. Nu denk ik na voor ik iets doe."
Voorzitter: "Wat zijn de belangrijkste elementen en gebeurtenissen die uw leven bepaald hebben?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
Voorzitter: "U betwist niet dat u vier mensen van het leven beroofd hebt. Kunt u ons doen begrijpen waarom dat gebeurd is? U heeft daar al heel wat jaren over kunnen nadenken, zowel in vrijheid als in de cel."
Du Lion: "Geprikkeld raken door een seksueel gevoel en me niet kunnen beheersen."
Voorzitter: "Maar er zijn heel veel mensen die een hoog libido hebben en veel seksuele prikkels ervaren. Gelukkig zijn er maar weinig die door die prikkels mensen van het leven beroven. Dus er moet iets anders nog zijn."
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
Voorzitter: "Ik kan me niet inbeelden dat die vraag u verrast."
Du Lion: "Ik heb er al veel over nagedacht, maar ik kom niet tot een besluit. Het baart me zorgen, maar ik weet het niet."
Voorzitter: "Hoe weet u dan dat u het nu onder controle hebt? U zegt een andere Stephaan te zijn dan degene die de feiten gepleegd heeft, maar u weet niet waar het initiële gedrag vandaan komt."
Du Lion: "Omdat ik het heb weggeduwd."
Voorzitter: "Maar als u in een situatie terechtkomt waarin u het niet meer kunt wegduwen? En hoe duwt u het precies weg?"
Du Lion: "Dat is moeilijk uit te leggen. Ik verdring de fantasieën, evenals de prikkels die ik krijg."
"Ik wilde mijn vrouw tonen dat ik mijn drugsgebruik onder controle had. Haar 'bedreigen' met die bijl was mijn manier om dat te doen"
© Photo News Voorzitter: "Christel spreekt over een incident. 'Op een gegeven moment moest ik aan tafel komen zitten. De twee kinderen zaten onder tafel te wenen. Hij nam een bijl en schraapte deze over mijn arm. Dan vroeg hij me sarcastisch of hij maar ineens mijn arm moest afhakken. Dan maakte hij een klik, begon hij me hard uit te lachen en zei hij: Denk je echt dat ik dat zou doen? Hij zou me nooit iets gedaan hebben, want dan zou hij achterblijven met de kinderen en hij kon niet alleen voor hen zorgen."
Du Lion: "Dat zit eigenlijk anders ineen. Ik gebruikte toen veel drugs. Christel in die tijd ook wel, maar ik zat er diep in. Ze zei me dat ik ermee moest stoppen, maar ik dacht het onder controle te hebben. Met die stunt met de bijl wilde ik dat bewijzen."
Voorzitter: "Is dat geen vreemde manier om duidelijk te maken dat je alles onder controle hebt?
Du Lion: "Nu begrijp ik zeker wat er door haar hoofd was gegaan op dat moment. Maar nu denk ik nuchter. Destijds niet. Wat ze vertelt over het strijkijzer is echter niet waar."
"Ik kwam wel eens dronken thuis en dan vielen er soms klappen"
Voorzitter: "Uw partner getuigde: 'Ik heb heel erg afgezien, jarenlang, en blijf er mijn hele leven lang door getekend. Niemand kan bij mijn nek komen, want dan raak ik in paniek.' Is dat herkenbaar voor u?"
Du Lion: "Niet echt."
Voorzitter: "Die vijf jaar met uw partner toen, daar is precies een groot deel van weg in uw geheugen."
Du Lion: "Klopt. Veel weet ik daar niet meer van."
Voorzitter: "U hebt ook een lange relatie gehad met Christel C. 18 jaar. Dat ging ook met veel ups en downs. Ik kan me, als ik haar verklaringen erbij neem, niet van de indruk ontdoen dat ze een weinig fijne ervaring heeft gehad met u. U zei dat ze een standbeeld verdiende door zo lang bij u te blijven."
Du Lion: "Dat heb ik inderdaad gezegd."
Voorzitter: "Ze noemde u een heel harde werker. U gaf ook altijd het geld af en zij mocht financieel alles beredderen. En u had het ook moeilijk met het ouderschap, maar dat u op de momenten dat u thuis was, wel probeerde een goede vader te zijn en bijvoorbeeld uitstapjes deed met de kinderen."
Du Lion: "Dat is zo."
Voorzitter: "Ze heeft u wel verlaten op een zeker moment. Weet u waarom dat was?"
Du Lion: "Ik had beloofd dat ik niet meer op café zou gaan en ik herviel telkens in mijn oude gewoonten."
Voorzitter: "Ze zou ook slaag hebben gehad van u."
Du Lion: "Klopt. Ik kwam wel eens dronken thuis en dan hadden we wel eens ruzie."
Voorzitter: "Voelde u zich er dan niet vreselijk slecht over?"
Du Lion: "Ja, maar het drankgebruik overheerste."
"Als ze alleen uitging, gaf ik haar wel eens slaag. Dat verdiende ze, vond ik, want dat doe je niet als je samenwoont"
© Photo News — Assisenvoorzitter Dirk Thys. Voorzitter: "Vielen er wel eens klappen in uw relatie?"
Du Lion: "Langs beide kanten, ja."
Voorzitter: "Volgens uw partner zat u ooit boven op haar met een heet strijkijzer bij haar gezicht. 'Als ge nu nog uw bakkes open doet, dan slaag ik ermee op uw gezicht.' zou u gezegd hebben.
Du Lion: "Dat klopt."
Voorzitter: "Bij scheiding zou u op rechtbank verklaard hebben dat mevrouw soms slaag kreeg, maar dat dat was omdat ze het verdiende op dat moment. Klopt dat?"
Du Lion: "Dat kan juist zijn dat ik dag gezegd hebt."
Voorzitter: "Kunt u dat uitleggen met een voorbeeld?"
Du Lion: "Als ik boos was wanneer ik van mijn werk thuis kwam en ze in haar eentje uitging. Ik vond dat dat niet kon als je samenwoont."
Voorzitter: "U vond dat dus niet fijn. Maar in het park ging u wel op zoek naar ronddwalende dames."
Du Lion: "Nee, ik ging niet op zoek."
Twee maten, twee gewichten
Voorzitter: "Volgens de psychologen had u weinig sympathie voor vrouwen die zich flirterig opstellen. 'Man of vrouw, je dient bij je partner te blijven', zou u gezegd hebben.
Du Lion: "Dat kan kloppen dat ik dat gezegd heb."
Voorzitter: "Maar u was dan samen met iemand die uw kind droeg, en u pleegde dan twee zedenfeiten. Afgezien van strafbare had u ook seks kunnen zoeken op een niet strafbare manier. Maar van trouw kunnen we dan toch niet meer spreken. Hoe rijmt u dat?"
Du Lion: "Het is niet te begrijpen. Ik kan er niet op antwoorden."
"Ik weet niet waarom ik die twee zedenfeiten heb gepleegd"
Voorzitter: "De eerste relatie die u heeft gehad was met een vrouw die destijds nog tamelijk jong was. Daar hebben jullie eerst een miskraam meegemaakt voordat uw eerste dochter geboren werd. Jullie zijn vijf jaar samen geweest. Waarom is dat huwelijk stukgelopen?"
Du Lion: "We waren beiden te jong. Maar de grootste reden was iets anders. Ik heb vier jaar bij haar en haar moeder gewoond. De dochter kreeg altijd gelijk, ik had altijd ongelijk en dat zorgde voor ruzies. We gingen uit huis en kochten zelf een woning. Ik ging in legerdienst, maar toen ik terugkwam had ze me bedrogen. Ze had een andere relatie en ik moest mijn eigen huis uit."
Voorzitter: "U bent in die tijd twee keer veroordeeld voor zedenfeiten. Het eerste feit was in de periode dat uw vrouw zwanger was van jullie dochter. Daar bent u ook voor veroordeeld. Voor het tweede feit trouwens ook. Eén van die zaken was een vrouw in het park die u aangeklampt had. Vanwaar kwam dat?"
Du Lion: "Moest ik dat kunnen uitleggen..."
Voorzitter: "Uw partner beweerde dat het was omdat zij u te weinig seks gaf."
Du Lion: "Dat klopt niet."
Voorzitter: "Wat veroorzaakte het dan wel?"
Du Lion: "Daar kan ik niet op antwoorden."
Voorzitter: "Wat is uw standpunt aangaande partnertrouw? Vindt u dat belangrijk?"
Du Lion: "Ja, toch wel."
"Het heeft me 20 jaar gekost om uit de cirkel van geweld te raken"
Voorzitter: "Er zijn veel veroordelingen en feiten geweest waarbij u geweld gebruikte tegen andere mensen. Verkeersagressie, bijvoorbeeld. Van waar kwam dat dan? Want dat soort geweld komt heel regelmatig terug in uw leven."
Du Lion: "Als ze me de pas afsneden en ik moest remmen, dan stapte ik uit en liet ik me niet doen, zal ik zeggen."
Voorzitter: "Maar over het algemeen lijkt u dus een opvliegend kantje te hebben. Ik zie pv's van mensen die met vuist in gezicht geslagen worden, bijvoorbeeld. U pleegde geweld dat niet meer in verhouding was met de aanleiding."
Du Lion: "Als iemand mij slaat en ik sla terug, is dat dan mijn schuld? Ik zal misschien impulsief gereageerd hebben."
Voorzitter: "U zult toch niet pechvogel zijn die telkens mensen tegenkomt die als eerste op uw gezicht slaan. Hoe komt u zo vaak in dat soort situaties terecht?"
Du Lion: "Dat weet ik niet."
Voorzitter: "U heeft nochtans veel tijd gehad om erover na te denken. Heeft u nooit een antwoord daarop gezocht?"
Du Lion: "Omdat ik me niet kan beheersen."
Voorzitter: "En wordt u dat zelf niet beu om in dat soort situaties verzeild te raken? Heeft u nooit reflex gehad om er iets aan te doen en hulp te zoeken?"
Du Lion: "Ik ben uit de cirkel van geweld geraakt, maar veel te laat. Dat heeft een kleine 20 jaar geduurd. Ik heb ooit een agressiecursus moeten doen, verplicht, maar daar kwam ik nog zenuwachtiger uit dan toen ik was bij het binnengaan. Ik heb zelf eraan moeten werken."
"Ik wilde met een hamer op papa's hoofd slaan"
© Photo News Toen Stephaan een jaar of 8 was, had hij het plan opgevat om met een hamer op het hoofd van zijn vader te slaan. "Zou hij dan dood zijn, dacht ik toen. Dat soort plannetjes maakten we, want we praatten wel met elkaar over wat hij allemaal deed. We hadden geen hobby's en we gingen nooit op vakantie."
"Op school was ik uitgelaten. Ik hing altijd den onnozelaar uit in de klas en stond altijd in de hoek van de speelplaats. Ik was onhandelbaar. Op mijn dertiende stopte ik met naar school gaan en ging ik een leercontract aan. Op mijn 16de ging ik dan werken in de bouw. Dat bleef ik ongeveer 8 jaar doen."
"Hij brak zomaar haar elleboog omdat er zout aan hing"
"Op een avond zaten we aan tafel voor het diner. We aten patatjes en erwtjes en ik had nog één erwtje over. Ik was ermee aan het spelen om het op mijn vork te krijgen. Toen is mijn vader opgestaan, heeft hij mij vastgepakt en mij keihard met mijn hoofd op mijn bord geslagen. Mijn lip was gescheurd, mijn kamer hing vol bloed. Eén van mijn zussen, die ondertussen overleden is, had zout aan haar elleboog tijdens het eten. Vader wees haar daarop, maar ze zag het niet. Hij stond op en brak zomaar haar elleboog. Zo lang na dato hoor ik nog het kraken van de botten."
"'s Nachts heeft hij mij wel eens uit bed geroepen omdat hij me wilde aframmelen. Ik liep naar de koer, daar hadden we een bak met cola staan. Ik ben toen met blote voeten door het glas gelopen dat daar lag van die flessen en naar een schoolkameraad gegaan. Daar heb ik twee dagen verbleven."
"'s nachts kwam hij dan thuis van het drinken en dat wilde hij altijd met ons spelen. Het vlooienspel heette dat. Maar dan moesten we hem wel laten winnen. Als dat per ongeluk niet lukte, kon er iets gebeuren."
"Papa sloeg ons voortdurend en zat aan mijn zussen"
"Toen ik jong was werden we iedere dag geslagen," aldus Du Lion over zijn helse jeugd. "We gingen al bibberend slapen en werden ook uit wel eens uit bed gehaald voor een pak slaag. Mijn benen werden kapot geslagen, de rijkswacht kwam dan langs, maar daar werd in die tijd weinig gehoor aan gegeven. Mijn lip is gescheurd, mijn zusters hun ellebogen werden gebroken en vader kon niet van hen afblijven. Ik wist wat hij deed in de slaapkamer. Vader heeft nooit gewerkt, daarvoor dronk hij te veel. Bompa lette vaak op ons, maar zelfs hij zat aan onze jongste zuster. Dat heb ik ook gezien. Dat papa het deed, heb ik zelf nooit gezien. Mama beschermde ons altijd."
"Ik ben alleen verantwoordelijk voor die moorden"
© BELGA — Schets van Stephaan Du Lion door Jonathan De Cesare. Het verhoor van Stephaan Du Lion gaat nu van start. Voorzitter Thys zal hem eerst ondervragen over zijn 'moraliteit', ofwel het verhaal van zijn jeugd, carrière en algehele leven. Dat kan inzicht opleveren in de motivatie achter zijn gruwelijke daden. "Het Klopt dat ik alleen verantwoordelijk ben voor de moorden op die vier mensen."
"U zult beter uw best moeten doen dan: 'Tiens, ik herinner het me niet meer'
© Photo News — Walter Damen, advocaat van de familie van Ariane Mazijn. Walter Damen is de laatste in het rijtje. Hij staat de familie van Ariane Mazijn bij. "30 jaar lang hebben zij moeten leven met het raadsel wie hun Ariane heeft vermoord. Du Lion heeft uiteindelijk bekend, maar omdat hij gedwongen werd. Hij kon eenvoudigweg niet meer anders. Als ik zeg dat dat uitblijven van bekentenissen een scheur heeft veroorzaakt in de familie, dan is dat zo. De toenmalige partner van Ariane is lang beschuldigd geweest en aangezien als dader. Stel het u eens voor."
"Iedereen spreekt over waarheidsvinding, maar ik heb het daar moeilijk mee. Volgens meester Clement bood Du Lion zich aan voor bekentenissen, maar na de match via de DNA-databank kon hij gewoon niet meer anders. Ik kom dus niet smeken om de waarheid, meneer Du Lion, want het is gewoon uw plicht om die te vertellen. Volgens mij was dit een pure lustmoord, een soort Julie Van Espen avant la lettre. Ik geloof niet in het selectieve geheugenverlies, ik geloof niet in de opwelling en ik geloof niet dat Ariane zijn lust getriggerd had door zich flirterig op te stellen. Uw antwoorden zullen heel kritisch bestudeerd worden en u zult beter uw best moeten doen dan te antwoorden: 'Tiens, ik herinner het me niet meer.' Dat zou een tweede aanslag op deze familie zijn."
'De familie van Lutgarda heeft zeker niets misdaan'
Stefan Van de Kerkhof, advocaat van de twee broers en de moeder van Lutgarda Bogaerst, deed eveneens een oproep tot eerlijkheid. "Het is emotioneel bijzonder zwaar voor hen om hier aanwezig te zijn," zei hij. "Ook namens deze familie doe ik een oproep naar Du Lion om exact te vertellen wat er gebeurd is. 26 jaar lang zijn we op zoek geweest naar de dader, waarna plots Du Lion in het vizier kwam. Maar wat er precies gebeurd is, zegt hij te hebben verdrongen. Dat is niet eerlijk. De familie verdient de waarheid. Want zij hebben zeker niets misdaan."
Meester Jan Van Roy treedt dan weer op voor de zoon van Eve Poppe en kon de oproep van zijn confraters tot eerlijkheid enkel maar beamen.
"Ik wil het beeld van mijn moeder zoals ik het had voor ik op wereldreis vertrok graag behouden."
© Photo News — Meester Kris Luyckx, advocaat van de zoon en echtgenoot van Maria van den Reeck. Kris Luyckx, advocaat van de zoon en echtgenoot van Maria van den Reeck is de volgende die zich mag voorstellen. "Het lichaam van Maria was in verre staat van ontbinding toen ze aangetroffen werd. Haar zoon Mark was op wereldreis destijds en haar echtgenoot woonde niet meer met haar samen. Geen van onze cliënten zullen zelf de zitting bijwonen. Echtgenoot Jozef heeft namelijk een jaar geleden een ernstige hersenbloeding gehad. Hij is er slecht aan toe en zit in een rusthuis."
"Er bestaat geen twijfel over de schuld van Du Lion en de feiten. Wel is belangrijk om te weten wat er precies is gebeurd. De volgende dagen is het dus het moment om eerlijk te zijn voor beklaagde."
Volgens Luyckx zullen zoon Mark en echtgenoot Jozef ook niet zelf komen getuigen. Vooral Mark kan absoluut niet om met de gruwel van wat er gebeurd is. "Na 28 jaar is dat voor mij een heel oude wonde die opnieuw geopend wordt," zo zou hij gezegd hebben. "Ik wil het beeld van mijn moeder zoals ik het had voor ik op wereldreis vertrok graag behouden."
Het dossier van Maria van den Reeck is door een administratieve dwaling vernietigd. Alle vaststellingen die gedaan zijn door de speurders, evenals hun eigen namen, zijn dus ook verdwenen. "Dat geeft een nadeel voor de speurders in verband met de reconstructie van de feiten," aldus Luyckx. "Dat geeft dus des te meer reden om eerlijk te zijn tijdens het verhoor."
"Meneer, werk mee met ons. Het zal de nabestaanden goeddoen"
© Photo News — Jef Vermassen, advocaat van de oudste en jongste dochter van Eve Poppe. Voorzitter Thys heeft de zitting hernomen en geeft, voor aanvang van het verhoor van Du Lion, het woord aan de advocaten van de burgerlijke partijen. Assisencoryfee Jef Vermassen neemt als eerste het woord. Hij staat de oudste en jongste dochters van Eve Poppe (38) bij.
"Ik verkies toch de grote assisenzaal van het oude justitiepaleis," zo grapte hij. "De laatste keer dat ik in deze zaal pleitte, ging ik naar huis met Corona."
"Ook wij moeten proberen de schuld van Stephaan Du Lion aan te tonen en daarover zullen we dus pleiten," ging hij verder. "De beschuldigde hoeft tenslotte geen onschuld aan te tonen. Maar Du Lion heeft tot nu toe altijd beweerd zich nog maar weinig te kunnen herinneren, en mijn schrik is dat hij dat nu opnieuw zal doen. Ik doe een oproep naar u, meneer, om zoveel mogelijk te zeggen wat u wel weet. De mensen aan deze kant van de zaal zijn hierheen gekomen om de waarheid te horen. Hoe is hun naaste gestorven? Heeft zij veel geleden? Zij willen antwoord op deze vragen. Het zou goed zijn voor u, want dan bent u ervan af, maar voor de families zal het ook goed zijn. Ik vraag u dus om mee te werken, want dat kan deze mensen troosten. Zij moeten de dood van hun familielid kunnen verwerken."
Zitting geschorst
De zitting is geschorst voor de middagpauze. Om 14 uur wordt de zaak hernomen, na de lunch.
"Op zoek naar de waarheid"
© Photo News — Du Lion met zijn advocaat Christian Clement. Meester Christian Clement, die Du Lion bijstaat, nam na de voorlezen van de akte kort het woord om zijn standpunt te verklaren. "Onze cliënt heeft lang moeten wachten en is zichtbaar nerveus. Maar de familie van de slachtoffers hebben nog veel langer moeten wachten. Zij wisten op een zeker moment zelf niet of gerechtigheid nog ooit zou geschieden. En toch zitten we hier nu samen."
Als advocaat van een seriemoordenaar is hij niet bepaald de favoriet in deze zaak, zo legt Clement zelf uit. "Maar wij gaan juist op zoek naar wie deze mens is en wat hem bezield heeft. Zaken waar hij zelf de woorden niet voor kan vinden. Waarom bood hij zichzelf in 2015 aan voor DNA-onderzoek en in 2018 voor verhoor? Waarom biechtte hij spontaan twee andere moorden op nadat hij verdacht werd van de eerste twee? Dit is waarom ik een fan ben van het assisenhof. Het is de puurste vorm van democratie, waarin 12 burgers beslissen over het lot van een dertiende. Samen met jullie gaan we deze twee weken op zoek naar de waarheid."
'Het was altijd de schuld van de andere'
© Photo News — Stephaan Du Lion Stephaan Du Lion heeft niet bepaald een fijne jeugd achter de rug. Het leven werd thuis beheerst door zijn tirannieke en agressieve vader. Moeder en kinderen werden geregeld geslagen en zijn drie zussen werden ook af en toe seksueel misbruikt. Niemand durfde tegen vader in te gaan. Voor zijn zussen was het schrikbewind het ergst, want zij mochten zelfs amper het huis verlaten. Stephaan deelde in de klappen, maar kon als jongetje min of meer zijn eigen leventje leiden.
Hij stopte al vroeg met school, namelijk op zijn 16de, waarna hij ging werken. Eerst in de bouw en later als glazenwasser. Zijn relaties volgden helaas het stramien van zijn jeugd. Met zijn eerste partner bleef hij 1 jaar samen en zij noemde het 'de zwaarste periode uit haar leven'. Van 1993 tot 2011 was hij samen met zijn tweede vrouw. Volgens Du Lion verdient zij een standbeeld wegens alles wat zij met hem te verduren heeft gehad. Ze werd geslagen en regelmatig uitgescholden voor het vuil van de straat. Ze is nog steeds emotioneel als ze erover vertelt. Met zijn drie kinderen die hij met haar kreeg, heeft Du Lion geen contact meer. Eén van hen liet zelfs de achternaam veranderen.
Opvallend genoeg beschrijven zijn partners hem op seksueel vlak als normaal. Ze hebben nooit gemerkt dat hij interesse had in andere vrouwen of agressieve fantasieën koesterde. Wel werd hij tussen 1996 en 2011 voor wel 30 strafrechtelijke feiten vervolgd, hoofdzakelijk slagen en verwondingen, en stapelde hij 12 veroordelingen op. Zelf minimaliseerde hij al deze feiten. Het was haast altijd 'de schuld van de tegenpartij'. Dat hij een kort lontje heeft, lijkt een constante te zijn in alle verklaringen in het onderzoek.
'Er kan evengoed in de Grobbendonkse bossen iets gebeuren'
© VTM nieuws — Lutgarda Bogaerts Lutgarda Bogaerts heeft volgens mensen die haar kennen een profetische uitspraak gedaan over het lot dat haar te beurt zou vallen. Ze was iemand die enorm van de natuur hield en leefde eenvoudig en op kleine voet. Reizen deed ze graag alleen, vaak tot grote bezorgdheid van haar ouders, en tijdens die reizen maakte ze geregeld fotoreportages.
Ooit schreef ze bij één van die fotoreportages over een fietsvakantie die ze alleen had ondernomen: "... er kan evengoed in de Grobbendonkse bossen iets gebeuren...". Ongetwijfeld wist ze destijds niet dat haar toekomst had voorspeld.
'Als hij zich geprikkeld voelde, moest er seks komen'
Volgens de gerechtspsychiater is Stephaan Du Lion van gemiddelde intelligentie, met een IQ van 90. Hij scoorde wel hoog op de schaal van 'psycopathische deviatie'. Hij is geen psychopaat, maar heeft antisociale en narcistische kenmerken en worstelt met autoriteit. Dat blijkt uit zijn gedrag dat vaak controlerend en agressief is. Van een aperte stoornis zou geen sprake zijn en hij zou geen beperkingen hebben met betrekking tot emotionele diepgang.
Wel dronk hij jarenlang bijzonder veel alcohol en gebruikte hij een tijdje cocaïne. Van een schuldgevoel over zijn daden leken de deskundigen geen spoor te kunnen vinden. Hij noemde het 'vier slechte dingen' die hij had gedaan en de ernst van de feiten leek hem te ontgaan. Ook had hij in zijn jongere jaren een hoog libido en kon hij 'cues' van vrouwen soms fout interpreteren. 'Als hij zich geprikkeld voelde, moest er seks komen,' zo staat te lezen.
Hij wordt volledig als toerekeningsvatbaar verklaard en de deskundigen schatten het risico op recidive hoog in. Voor zijn geheugenverlies tijdens het onderzoek kon geen duidelijke oorzaak gevonden worden. Enkel het proces van 'verdringing' zou het mogelijk kunnen verklaren.
Dossier per ongeluk vernietigd
De procureur-generaal overloopt nu hoofdzakelijk de wetenschappelijke vaststellingen in het onderzoek. Zo herhaalt hij dat er in de zaak van Lutgarda Bogaerts geen DNA-matches waren, omdat de forensische experts geen bruikbare DNA-profielen konden opstellen. In het geval van Maria van den Reeck is er helemaal geen sprake meer van bewijsmateriaal, aangezien haar dossier al lang geleden per abuis is vernietigd.
"Moet ik maar meteen je arm afhakken?"
© Photo News — Stephaan Du Lion op de zitting van vandaag. Volgens het verhoor van iemand die Du Lion al van jongs af aan kende was hij iemand die 'op zichzelf leefde, geen tegenspraak duldde en altijd klaarstond om de confrontatie aan te gaan'. Hij vertelde dat Du Lion vrouwen zag als een gebruiksvoorwerp. Een vrouw was om zijn lusten op te botvieren en hem te dienen.
Du Lion en deze persoon waren in 2002 beiden lid van motorclub Celtic Friends. Hij was blijkbaar vooral nuttig als vechtersbaas. "Als er moest 'afgelapt' worden, was hij de ideale man,' zo klonk het. Ook had Du Lion destijds de bijnaam 'Pitbull'.
In zijn relaties was hij eveneens gewelddadig. Hij zou al eens messen en bijlen bij zich gedragen hebben en volgens zijn ex-partner had hij losse handjes. "Zijn agressie nam toe nadat hun zoon geboren werd," zo verklaarde ze. "Du Lion wilde eigenlijk altijd zijn zin doen." Ze vertelde ook dat Du Lion hun gezin terroriseerde. Hij heeft haar nooit bont en blauw geslagen, maar zette hen psychologisch onder druk. Ooit kwam hij bij haar aan tafel zitten terwijl de kinderen onder tafel zaten te huilen en schraapte hij dreigend met het lemmet van een bijl over haar arm, waarbij hij vroeg of hij maar ineens haar arm moest afhakken. Onmiddellijk daarna lachte hij en vroeg hij of ze echt geloofde dat hij dit zou doen.
Du Lion praat zichzelf aan de galg
Tijdens één van zijn verhoren beschreef Du Lion de gebeurtenissen zoals ze zich volgens hem hadden afgespeeld tijdens de moord op Ariane Mazijn. Zoals hij het zich herinnerde, bevond de keuken van haar appartement zich aan de linkerkant als je door de voordeur binnenkwam. Ook de locatie van de slaapkamer kwam niet overeen met de lay-out van Ariane's appartement.
Waarschijnlijk zonder het te beseffen praatte Du Lion zichzelf met deze beschrijving aan de galg in verband met de moord op Eve Poppe. Het was namelijk in haar appartement dat de keuken zich links van de ingang bevond, en niet bij Ariane. Du Lion herinnerde zich eenvoudigweg het verkeerde appartement. Maar de vergissing ontging de scherpzinnige speurders niet, die daarop het onderzoek naar de dood van Eve Poppe heropenden. Met succes.
Na deze blunder besloot Du Lion wat later ook de moorden op Maria en Lutgarda te bekennen.
Geen DNA afgenomen, gemiste kans
Tijdens het initiële gerechtelijke onderzoek werden van een aantal ondervraagden DNA-stalen afgenomen. Allen gaven een negatief resultaat. Van Du Lion werd destijds geen DNA-staal afgenomen, net zoals dat ook niet gebeurde na de moord op Ariane Mazijn 5 jaar eerder.
Als dat in 1992 wel was gebeurd, had het onderzoek mogelijk aanzienlijk eerder afgesloten kunnen worden en waren de andere drie slachtoffers misschien gespaard gebleven. In het onderzoek naar de dood van Poppe kwam Du Lion initieel niet voor. Pas in 2015 kwam zijn DNA in de databank van veroordeelden terecht na een veroordeling voor een diefstal. Twee jaar later, op 15 september 2017, leverde dat een match op met het sperma-DNA dat gevonden werd op Ariane.
